Waarom het loon in een loonsanctiejaar
kan verschillen

Eerste ziektejaar

Tijdens het eerste ziektejaar heeft de zieke werknemer, volgens artikel 7:629 lid 1 BW, minimaal recht op:

• 70% van het overeengekomen loon
• maar tenminste het voor hem geldende wettelijk minimumloon
• maar niet meer dan 70% van het maximum dagloon

Tweede ziektejaar

In het tweede ziektejaar geldt, wettelijk gezien, dat de zieke werknemer recht heeft op:

• 70% van het overeengekomen loon
• maar niet meer dan 70% van het maximum dagloon

Het vereiste van “minimaal het voor hem geldende wettelijk minimumloon” is dus niet meer van toepassing in het tweede ziektejaar. Heb je werknemers die op of rond het wettelijk minimumloon verdienen? Laat je dan goed informeren over het loon dat je moet betalen tijdens ziekte! Werknemers die zonder dit vangnet onder het sociaal minimum komen, kunnen bij het UWV een toeslag aanvragen op grond van de Toeslagenwet.

Derde ziektejaar (het loonsanctiejaar)

Wordt een loonsanctie opgelegd door het UWV, dan is in de wet (artikel 25 lid 9 Wet WIA in combinatie met artikel 7:629 lid 1 BW) geregeld dat de werknemer recht heeft op:

• 70% van het overeengekomen loon
•  maar niet meer dan 70% van het maximum dagloon

CAO of arbeidsovereenkomst

Je weet nu wat er wettelijk is voorgeschreven. Maar in de praktijk zijn andere afspraken ook mogelijk. De werkgever mag namelijk in de arbeidsovereenkomst of CAO een hoger percentage loondoorbetaling afspreken. Vaak houdt zo’n afspraak in dat de werknemer in het eerste ziektejaar recht heeft op 100% van het overeengekomen loon en in het tweede ziektejaar op 70% daarvan. Zonder dat dit gemaximeerd is op het maximum dagloon.

Let op!

Het wordt echt interessant (en verwarrend) als in de arbeidsovereenkomst of CAO wel een afspraak is gemaakt over de eerste twee ziektejaren maar niet over het loonsanctiejaar. Dan vallen we in het loonsanctiejaar terug op de wettelijke bepalingen zoals hierboven beschreven.

Voorbeeld

Stel: in de CAO is afgesproken dat de werknemer in het eerste ziektejaar recht heeft op 100% van het overeengekomen loon en in het tweede ziektejaar op 70% daarvan. Over het loonsanctiejaar is niets afgesproken.

Dat betekent dat de zieke werknemer het eerste ziektejaar 100% van het overeengekomen loon ontvangt, in het tweede ziektejaar zijn inkomen ziet dalen naar 70% van het overeengekomen loon om vervolgens in het loonsanctiejaar een nog verdere inkomensdaling tegemoet te zien naar 70% van het gemaximeerde dagloon. 

Dit speelt overigens alleen een rol bij werknemers wiens loon hoger ligt dan het gemaximeerde dagloon. Per 1 juli 2025 is dat € 297,82 bruto per dag (hetgeen neerkomt op € 6.477,59 bruto per maand, inclusief vakantiegeld en overige emolumenten). Wees bij deze groep werknemers dus extra alert in het loonsanctiejaar! Wil je een voorbeeld uit de rechtspraak lezen? Bekijk dan deze uitspraak van de rechtbank Amsterdam.

Tip!

Kijk ook goed naar de gemaakte afspraken en de formulering daarvan in de arbeidsovereenkomst en CAO. Bij het Gerechtshof Den Haag speelde een zaak waar in de arbeidsovereenkomst was opgenomen dat de werknemer tijdens ziekte 100% loon kreeg doorbetaald. De werknemer verwachtte (en eiste) dat ook tijdens het loonsanctiejaar 100% doorbetaald zou worden. Daar ging het Gerechtshof niet in mee. De bepaling zag volgens het Gerechtshof enkel op de eerste twee ziektejaren en niet op het loonsanctiejaar. De werkgever mocht daarom volstaan met betaling van 70% van het gemaximeerde loon in het loonsanctiejaar. 

Het is dus niet per definitie zo dat wat in het tweede ziektejaar is betaald, ook in het loonsanctiejaar betaald moet worden.